به گزارش سلامت نیوز به نقل از تهران امروز ؛ واقعیت این است كه مشكل اصلی در تاخیر ازدواج جوانان ایرانی مشكلی فرهنگی است و نه اقتصادی. هرچند مشكلات اقتصادی یكی از مهمترین عوامل در تاخیر ازدواج است اما نمیتوان به این مشكل به صورت جزیرهای نگاه كرد. برای جوانان شهری مشكلات اقتصادی نیست كه در اولویت است. در شهرهای توسعهیافته و آباد، دیده میشود افرادی كه كمتر دچار مشكلات اقتصادی هستند اما تن به ازدواج نمیدهند. همین موضوع نشان میدهد كه تغییرات فرهنگی رخ داده كه نرخ تجرد قطعی را بالا برده است.
با تغییر وضعیت رفاهی در شهرها و عوض شدن شیوههای زندگی شهری، در بمباران رسانهها و تكنولوژی، طرز تفكر شهروندان نیز تغییر میكند. تغییر در مفاهیمی چون آرامش نیز در پی این اتفاقات بروز میكند. با گسترش فردگرایی در شهرها و ارزش شمردن زندگی فردی، بسیاری از جوانان گمان میكنند كه از مجرد زیستن آرامش بیشتری نصیب آنها میشود. آنها كار و تلاش میكنند و میخواهند كه خودشان به تنهایی از حاصل تلاش خود لذت ببرند زیرا كه در جامعه شهری امروز زندگی پیچیدهتر شده و پیشرفت سختتر و تلاش بیشتری را میطلبد. بنابراین تنها با اصلاح وضع اقتصادی جوانان نسبت به ازدواج ترغیب نمیشوند و سن ازدواج كاهش پیدا نمیكند. اگر برنامهریزیها برای كاهش سن ازدواج تنها در زمینه فقرزدایی، ایجاد شغل و رفاه اقتصادی باشد قطعا به شكست منجر میشود. باید به این واقعیت توجه كرد كه مفهوم و معنای زندگی در نسل جوان در حال تغییر است و این تغییر فرهنگی را مدیریت كرد.
در این میان نقش دولت میتواند بسیار پررنگ باشد. دولت با تعریف پروژههایی و با استفاده از پژوهشگران میتواند برآوردی از وضعیت موجود داشته باشد و با برنامهریزیهایی كه در تصمیمگیری و اجرای آن از كارشناسان و متخصصان كمك میگیرد میتواند تصویر جدیدی از زندگی مدرن شهری ارائه دهد تا در آن هم ارزشها و شرع حفظ شود و هم در تقابل با پیشرفت و تغییر شهری نباشد.
نظر شما